Choć cukrzyca jest chorobą dotykająca coraz większą część populacji i badania nad nią trwają od lat, to przyczyny jej występowania nie są do końca poznane. Diabetolodzy podzielili ja na dwa typy:
- cukrzyca typu 1,
- cukrzyca typu 2.
Kryterium podziału to różnica w sposobie gospodarowania insuliną w organizmie.
Insulina przy cukrzycy
Insulina to hormon produkowany przez komórki beta trzustki. Odpowiada za przemianę węglowodanów w glukozę, czyli cukier prosty, który przez komórki zamieniany jest w energię. Nadmiar insuliny występujący bezpośrednio po posiłku, gromadzony jest w wątrobie, a następnie powolnie uwalniany. Zaburzenia w produkcji lub przyswajaniu insuliny powodują niedożywienie komórek i uszkodzenie niektórych organów.
Cukrzyca typu 1
Ten typ choroby ma podłoże genetyczne. Najczęściej chorują na nią dzieci i osoby młode. Szczególnie narażone na zachorowanie są osoby, u których w rodzinie występowały już przypadki cukrzycy.
W cukrzycy typu 1 system immunologiczny (odpornościowy) z niewyjaśnionych przyczyn niszczy własne komórki beta tarczycy. Ten typ cukrzycy zaliczany jest do chorób autoimmunologicznych. Produkcja insuliny jest niewystarczająca, co powoduje, że we krwi gromadzi się nadmiar glukozy, która nie jest przekazywana komórkom.
Objawy cukrzycy typu 1
Z powodu zaburzeń w produkcji insuliny komórkom nie jest dostarczana energia, którą muszą pobierać z innych systemów, co powoduje ich osłabienie, a nawet uszkodzenie. Objawami, które sygnalizują zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu wskazującym na objawy cukrzycowe są:
- odwodnienie,
- utrata wagi, mimo dobrego apetytu,
- znacznie zwiększone pragnienie,
- zmęczenie i uczucie senności.
Objawy te są wskazaniem do wykonania badań na poziom cukru we krwi.
Jak interpretować wyniki badań poziomu cukru we krwi
Badanie laboratoryjne określa zawartość cukru w krwi. Prawidłowy wynosi 70-99 mg/dl, poniżej 70 mg/dl to hipoglikemia, 100-125 mg/dl to stan przedcukrzycowy.
Cukrzyca u dziecka diagnozowana jest na podstawie nieco innych wskaźników. I tak, prawidłowa norma wynosi:
- 50-115 mg/dl dla niemowlaka,
- 70-105 mg/dl dla dzieci.
Leczenie cukrzycy
Niestety wykrycie cukrzycy typu 1 oznacza od samego początku podawanie insuliny. Celem tego leczenia jest pobudzenie komórek beta trzustki do samodzielnego wytwarzania insuliny. Nie zawsze się to jednak udaje. Każda dawka insuliny dostosowywana jest do aktualnego poziomu cukru we krwi. Wymaga to od pacjentów dużej samodyscypliny i systematycznego badania gleukometrem. Wygodnym rozwiązaniem są pompy insulinowe, które automatycznie dokonują pomiarów i dozują odpowiednią dawkę insuliny. Nie wymaga to również wielokrotnych nakłuć w ciągu doby.
Leczenie farmakologiczne musi być wspierane zmianą trybu życia. Przede wszystkim odpowiedniej diety, częstego spożywania posiłków, aktywności fizycznej i obniżeniem wagi ciała.
Cukrzyca jest choroba niebezpieczną i nie można jej lekceważyć, ponieważ może spowodować wiele groźnych powikłań.
Artykuł przy współpracy z serwisem ocukrzycy.pl
Gdzieś ostatnio czytałem, że studenci z Trójmiasta opracowali lek na cukrzycę. Podobno znakomite efekty są i rzeczywiście działa, ale zanim zostanie dopuszczony do użytku to jeszcze mnóstwo testów trzeba zrobić czy przypadkiem nie ma skutków ubocznych.
Nie studenci, ale naukowcy z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jeszcze takich zdolnych studentów to nie mamy 🙂 Terapia cukrzycy, a właściwie szczepionka na nią jest w fazie testów i wszystko wskazuje na to, że będą bardzo obiecujące wyniki. Ale masz rację, że jeszcze co najmniej półtora roku musimy poczekać na skuteczne leczenie cukrzycy.