Trądzik różowaty jest przewlekłą i zapalną chorobą skóry twarzy. Objawia się występowaniem rumieni (bądź grudkami czy krostami) w środkowej części twarzy – tzw. strefie T, w której skład wchodzi czoło, nos i policzki. Pierwsze objawy mogą pojawić się już w wieku młodzieńczym, jednak zmiany skórne pojawiają się najczęściej w wieku dojrzałym (przedział 30-55 lat), z czego początkowe sygnały są niewinne i zazwyczaj ignorowane. W początkowej fazie choroby pierwszym objawem jest mocne, wyraziste i nieznikające zaczerwienie twarzy, a następnie w tych miejscach zaczynają pokazywać się naczynia krwionośne. Zaostrzenie pojawiających się zmian skórnych może być spowodowane nadmiernym piciem alkoholu, spożywaniem ciężkostrawnych pokarmów czy zaburzeniami endokrynologicznymi. Częściej trądzik różowany występuje u kobiet niż u mężczyzn, jednak u tych drugich przybiera znacznie ostrzejszą formę.
Swędzenie i towarzyszące mu objawy
Trądzik różowaty a swędzenie to kwestia, nad którą głowią się chorzy na tę dolegliwość. Nie zawsze, ale wraz z postępem przypadłości zazwyczaj przychodzi pieczenie i swędzenie miejsc objętych chorobą. Wyróżniamy 3 postacie choroby – pierwszą z nich jest okres rumieniowo – naczyniowy zwiastujący początek trądziku. To właśnie w tym okresie występuje napadowe czerwienie się strefy T, któremu dokucza uporczywe pieczenie i swędzenie, wraz z uczuciem „ściągania skóry”. To jest też ten czas, kiedy pojawiają się na twarzy „pajączki”, czyli wyraźne naczynia krwionośne. Następnie jest okres grudkowo – krostkowy, w którym, jak sama nazwa wskazuje, pojawiają się wypryski na twarzy w formie pryszczy czy grud. W tym stadium niestety bardzo często dochodzi do powikłań ocznych. Postać oczna jest bardzo nieprzyjemną formą choroby, w której pacjenci trafiają do okulisty z przewlekłymi zapaleniami powiek, spojówek i rogówek. Tutaj występuje bardzo mocne swędzenie gałek ocznych, które ciągnie za sobą również światłowstręt czy „kłucie” gałek ocznych. Ostatnim stadium jest tzw. stadium zejściowe, najcięższa forma choroby występująca tylko u mężczyzn, objawiająca się szpecącymi guzami w okolicach nosa. Nie ciągnie to jednak za sobą uporczywego swędzenia, jak w przypadku dwóch poprzednich postaci.
Jak poradzić sobie z objawami trądziku różowatego?
Uporczywe swędzenie może występować we wszystkich miejscach objętych chorobą. Wszelkie objawy wynikające z powstawania trądziku różowatego należy omówić z dermatologiem. To lekarz dobierze tryb leczenia czy odpowiednie leki. Poradzi także jakich kosmetyków powinno się unikać, aby nie zaogniać choroby (w niektórych przypadkach kontakt z nieodpowiednimi kosmetykami może powodować, że zmiany skórne zaczną się nasilać – wynika to z alergenów w danych produktach). Na walkę z trądzikiem są dobre kremy z dodatkiem zielonej herbaty, jednak dowiedziono naukowo, że to kwas azelainowy powoduje, że skóra nie swędzi ani nie piecze. Takie produkty można dostać w drogeriach bez recepty, jednak nie można samemu, bez konsultacji z lekarzem, dobierać sobie sposobu leczenia.
Jak dostosować dietę do leczenia?
Bardzo ważna w leczeniu trądziku różowatego jest również dieta. Jeśli będziemy stosować się do zaleceń lekarza oraz będziemy unikać produktów ciężkostrawnych oraz zredukujemy w codziennym użytku alkohol (w każdej formie, kosmetycznej czy w postaci trunków), zmiany skórne wraz ze swędzeniem powinny zostać załagodzone. Zalecane jest jedzenie posiłków, które bogate są w substancje odżywcze takie jak witamina A, C czy E. Wato odstawić kawę, sery żółte, czekoladę i ostre potrawy.
A czy trądzik da się wyleczyć? Nie ma możliwości, aby całkowicie wyleczyć trądzik różowaty, jednak warto stosować wszelkiej maści preparaty, kosmetyki i leki, aby zmniejszyć widoczność zmian skórnych oraz uczucie swędzenia.