Wirus brodawczaka ludzkiego zwany także wirusem HPV należy do wirusów, którymi można się zarazić wszędzie w miejscach publicznych, podczas kontaktów z zakażonymi ludźmi oraz w czasie stosunków seksualnych. Skutki takiego zarażenia mogą być bardziej lub mniej szkodliwe dla organizmu w zależności od tego, jaki typ wirusa akurat się do niego dostanie. Wyróżnia się, aż 100 jego rodzajów, które można podzielić na te mniej i bardziej groźne.
Do pierwszej grupy należą typy wirusa niskiego ryzyka, które powodują najczęściej zmiany skórne w postaci: kurzajek i brodawek na stopach i dłoniach (to typ HPV 1 i 2) oraz kłykciny kończyste (czyli brodawki narządów moczowo-płciowych – typy 6, 11 czy 42), które mogą pojawiać się także w jamie ustnej oraz w okolicach narządów płciowych czy odbytu. Ich leczenie polega na chirurgicznym wycinaniu tych zmian, usuwaniu za pomocą lasera, elektrokoagulacji lub zamrażaniu, a także podaniu leków przeciwwirusowych w postaci maści. Często zdarza się także, że zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego nie daje żadnych objawów, a jego obecność w organizmie zostaje zniszczona poprzez układ odpornościowy człowieka.
Drugą grupę stanowią typy wirusa wysokiego ryzyka, czyli takie, które mogą powodować rozwój nowotworu. Są to najczęściej typy 16 i 18 a także 31 i 45, które u kobiet powodują raka szyjki macicy a u mężczyzn raka prącia bądź odbytu. W przypadku takiego działania wirusa skutki są bardzo niebezpieczne dla organizmu a w konsekwencji ich nieleczenia mogą doprowadzić do zagrożenia zdrowia i życia.
Więcej na stronie: http://hpvwirus.pl/wirus-hpv-wirus-brodawczaka-ludzkiego/
Aby uchronić się przed zakażeniem należy przede wszystkim stosować odpowiednią profilaktykę w zakresie dbania o higienę osobistą (szczególnie w miejscach publicznych powinno to być umiejętne korzystanie z łazienek i toalet oraz nie korzystanie z przyborów toaletowych innych osób), dbać o odpowiednie zabezpieczenia w trakcie kontaktów seksualnych, a najlepiej ograniczyć ilość partnerów. Istotne jest także poddawanie się cyklicznym badaniom profilaktycznym w przypadku kobiet to popularna cytologia, a w przypadku mężczyzn – test na obecność HPV z opcją genotypowania. Można również wybrać opcję zaszczepienia się przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego jedną z dostępnych szczepionek: dwuwalentną, czterowalentną lub dziewięciowalentną.
Jak już wirus HPV się zagnieździ w organizmie, to nie ma co marzyć, że człowiek się z tego jakoś wykaraska. I niezależnie od tego czy to u kobiety, czy mężczyzny, bo u mężczyzn też się zdarza. Mężczyźni najczęściej mają ostrzejsze objawy, ale kobiety częściej chorują. Ale jak ktoś już ma wirusa HPV to ma i się go nie pozbędzie.
Na razie jest szczepionka na HPV i nic poza tym. To prawda, że jest ona w głównej mierze pochodną tego, że więcej kasy można wyszarpać na szczepionce niż na sprzedaży leków, ale jak tylko znajdzie się jakiś lek na HPV, nawet taki, który działa w 10% przypadków, to zobaczycie jak szybko lekarze zaczną „bezinteresownie” go zachwalać.