System odpornościowy organizmu odpowiada za obronę przed bakteriami, wirusami, grzybami lub innymi mikroorganizmami wywołującymi choroby. Jego osłabienie może być przyczyną wielu różnych infekcji. Jedną z nich jest gronkowiec.
Zakażenie gronkowcem złocistym
Gronkowiec złocisty to bakteria powszechnie występująca w naszym otoczeniu. Nieustannie się z nią stykamy, z reguły bez żadnych konsekwencji. Od 10 do 50 procent osób jest jej nosicielami stałymi lub czasowymi, ale nie chorują z tego powodu.
Gronkowiec atakuje jednak ludzi i zwierzęta o obniżonej odporności. Produkowane w zbyt małej ilości przeciwciała, nie są w stanie zniszczyć bakterii i zaczyna się proces zakażenia.
Na choroby wywołane gronkowcem złocistym najbardziej narażone są dzieci, osoby starsze, osoby chorujące na przewlekłe, ciężkie choroby (nowotwory) oraz chorzy hospitalizowani, u których wykonywano zabiegi chirurgiczne mniej lub bardziej inwazyjne.
Do zakażenia gronkowcem złocistym dochodzi drogą kropelkową, drogą pośrednią poprzez używanie zakażonych przedmiotów lub drogą bezpośrednią przez wniknięcie bakterii do krwioobiegu, np. przez rany pooperacyjne, drobne skaleczenia, przy dializie lub kroplówce.
Objawy gronkowca
Gronkowiec atakuje różne organy i wywołuje różne choroby, od tego uzależnione są objawy.
Najczęściej występuje:
- Gronkowiec pokarmowy – zakażenie powodują pokarmy zawierające enterotoksynę, produkowaną przez gronkowca złocistego. Enterotoksyny nie neutralizuje wysoka temperatura pieczenia lub gotowania. Najczęstszymi objawami są wymioty, biegunka, bóle brzucha, może pojawić się także gorączka. Przyczyną zakażenia może być źle przechowywana żywność lub brudne ręce.
- Gronkowiec skórny – typowymi objawami są zaczerwienienia, pęcherzyki, czyraki, ropnie a także jęczmień na powiece. Miejsca objęte zakażeniem swędzą i bolą. Powikłaniami spowodowanymi przez gronkowca skóry może być zapalenie mieszków włosowych, liszaje, ropnie mnogie.
- Gronkowiec górnych dróg oddechowych – ulubionym siedliskiem gronkowca jest błona śluzowa, dlatego najczęściej występuje w gardle oraz nosie. Najczęściej rozwija się po infekcjach wirusowych, kiedy organizm jest osłabiony. Chorobami wywołanymi przez gronkowca może być zapalenie oskrzeli, płuc, tchawicy, ucha, migdałków.
We wszystkich tych przypadkach na zakażenie gronkowcem złocistym wskazuje fakt, że zastosowanie standardowego leczenia objawowego nie przynosi efektów. Tutaj zobaczysz więcej na temat objawów gronkowca http://gronkowiec.edu.pl/objawy-gronkowca/
Leczenie gronkowca
Najważniejszym sposobem leczenia gronkowca jest zastosowanie antybiotykoterapii. Niestety bakteria ta jest odporna na wiele leków, zwłaszcza z grupy penicylin. Najlepiej jest wykonać badanie posiewowe z krwi, moczu lub zakażonej tkanki oraz antybiogram. Pozwala on na precyzyjne określenie, na które antybiotyki gronkowiec jest odporny, a które mogą go zniszczyć.
Niestety leczenie gronkowca jest długotrwałe, ale nigdy nie wolno go przerwać ani zmniejszać dawki leku. Tylko postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza pozwala na unieszkodliwienie bakterii i pokonanie choroby. Często pozwala to także na trwałe spacyfikowanie gronkowca.
Najważniejsze to dbać o odporność organizmu. Jak ktoś ma dużą odporność, to nie są mu straszne takie bakterie jak gronkowiec. Nasz organizm potrafi się sam przed nim obronić, ale musi być w formie. Chipsy i siedzenie przed telewizorem na pewno nie zaszkodzą.
Łatwo mówić, jak się jest zdrową i dorosłą osobą. Wtedy wszystko zależy od nas, no prawie wszystko, bo większość chorób nie dotyczy większości ludzi a jednak praktycznie wszyscy chorujemy na to samo. Dlatego właśnie gronkowiec tak często atakuje dzieci, które nie mogą same zadbać o swoją odporność.