Choroba Leśniowskiego-Crohna to schorzenie bardzo poważne i utrudniające życie choremu. Polega na stanie zapalnym różnych odcinków układu pokarmowego – od jamy ustnej po odbyt. Najczęściej zaś występuje w obszarze jelita cienkiego oraz jelita grubego. Jest to choroba przewlekła, zwana także nieswoistym zapaleniem jelit.
Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna
Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna do dziś nie są do końca znane naukowcom. Eksperci i lekarze dopatrują się ich w niezdrowym trybie życia, paleniu papierosów, zażywaniu antykoncepcji hormonalnej. Powody zachorowań wiążą także z obecnością różnych bakterii oraz połączeniami z innymi chorobami jelit. Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna nie należy do łatwych. Co gorsza, wciąż nie znaleziono jeszcze leku, który pozwoliłby na całkowite pozbycie się choroby. Dotychczasowe metody – zarówno farmakologiczne, jak i chirurgiczne czy eksperymentalne, walczą jedynie z objawami choroby i mają zapobiec jej nawrotom i powikłaniom. Niestety choroba Leśniewskiego-Crohna jest schorzeniem, przy którym powikłania występują niezwykle często i są niezwykle groźne.
Powikłania choroby Leśniewskiego-Crohna
Powikłania choroby Leśniewskiego-Crohna zazwyczaj dzieli się na powikłania miejscowe, dotyczące bezpośrednio przewodu pokarmowego oraz powikłania i manifestacje pozajelitowe związane z zajęciem przez chorobę innych obszarów organizmu, w tym kości, stawów, narządów wzroku, a nawet serca.
Wśród powikłań miejscowych wyróżniamy przede wszystkim różnego rodzaju przetoki. Są to zarówno przetoki wewnętrzne, a więc międzyjelitowe, jelitowo-pochwowe (u kobiet), jak i jelitowo-pęcherzowe. Przetoki, a więc przeniesienia z zajętego chorobą narządu na sąsiadujący z nim inny narząd, występują u 30-40% osób chorych na ChL-C. Często zdarzają się także przetoki zewnętrzne, czyli jelitowo-skórne.
Czytaj też: http://gastryczne.pl/choroba-lesniowskiego-crohna/jak-zapobiegac-chorobie-lesniowskiego-crohna/
Częstymi powikłaniami choroby, związanymi bezpośrednio z układem pokarmowym, są zmiany okołoodbytnicze. W obszarze odbytu, u osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna, pojawiają się bolesne przetoki jelitowo-skórne bądź równie uciążliwe ropnie.
Nowotwory przy chorobie Leśniewskiego-Crohna
Najgorszymi z powikłań choroby Leśniewskiego-Crohna są bez wątpienia nowotwory złośliwe. Gruczolakoraki jelita cienkiego występują 33 razy częściej u osób z ChL-C, niż u osób niedotkniętych tą chorobą. Ryzyko zachorowania na raka jelita grubego u osób z nieswoistym zapaleniem jelit jest natomiast sześciokrotnie większe niż u osób zdrowych. Znamienne dla powikłań tego schorzenia jest również to, że nowotwory jelit pojawiają się w znacznie młodszym wieku, niż u osób zdrowych.
Do powikłań miejscowych choroby Leśniowskiego-Crohna zalicza się także położone między pętlami jelit ropnie międzypętlowe, zwężenia jelit, perforacje jelita, połączone z tworzeniem się ropni, a także ostre rozdęcie okrężnicy oraz krwotoki z jelit. Część wyszczególnionych powyżej powikłań uznaje się czasem za objawy choroby Leśniowskiego-Crohna. Niezależnie od nazewnictwa, nie należy ich bagatelizować, a tym bardziej lekceważyć. Większość z nich jest do usunięcia na drodze chirurgicznej, bądź farmakologicznej, jednak tylko w przypadku szybkiej interwencji lekarza.
Dlatego tak ważne jest leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna. Jak się to zaniedba, to może się okazać, że pojawił się nowotwór, a to już nie są przelewki. Zwłaszcza jak rak będzie złośliwy, co chyba każdy wie, że jest bardzo trudne do wyleczenia i krótko mówiąc po prostu grozi śmiercią.
Problem w tym, że nawet jak zaczniesz leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna, to może okazać się, że albo niewiele to dało, a nawet jak dało, to i tak mógł pojawić się rak. I wiadomo, że taka choroba nowotworowa jest śmiertelnie niebezpieczna.